همکارام این روزا دارن از ورودیای جدید که معاف از آزمونن - استعدادای درخشان :) - مصاحبه میگیرن . گاهی مشغول کارامم توی اتاق ، صدای دخترارو میشنوم . حالا اینکه دلم برای بعضیاشون غنج میره بس که توو دل برو و صادقن و هی ای جّججاااااان و خدا خدا خدااااااااا جّجججان میکنم توی دلم .. و هم اینکه چقد دلم غصه دار میشه و دعا دعا میکنم کاش همینقد پاک بمونن الهی ، همش به کنار
موقع ثبت نام ، خونواده ها زیاد تماس میگیرن یا حضوری میان . چیزی که غصه دارمون میکنه دو تا سؤاله که به کرّات پرسیده میشه
- آخرش ، چکاره میشن ؟ همینجا بهشون کار میدین ؟!
+ چطوریه ؟ گفتن شهریه هم میدین ؟!
برای ما عمیقا درد داره این سؤالا . کدوم مدرسه / هنرستان / دانشگاه ، کجاس که هم کار بده و هم شهریه !!! این دردناکه که درصد پرسیدن این سؤالا سال به سال داره بیشتر میشه . چرا به دین / دروس دینی که میرسیم دنبال منافعیم و کَندن ؟
..
سر صبح اولین روز سال تحصیلی کارشناسی ، سنگارو باهامون واکندن " اینجا هیچ خبری از دنیا و منافعش نیس ، روی مدرکی که میگیرنم نمیشه حسابی واکرد ، اینجا فقط خدمت کردنه و تمام "
با این دید اومدیم و واستادیم . از سال دوم - بیس سالگیم - درآمد داشتم و تا همین الان نشده که نیازی داشته باشم و رفع نشده باشه . کافیه اعتماد کنی بهش :)
+ دید بچه هارو خراب نکنیم ، بچه هایی که دنبال علاقه شونن و نفرستیم دنبال پول و مدرک !
برچسب : نویسنده : bporchene6 بازدید : 133