+126 .

دوست جان ازم عکسی‌رو خواسته بود و پرت شده بودم به روزایی که خیلی دور نبودن اما چیزی ازشون باقی نمونده . نه اون عکس بک‌گراند ، نه اون نگاه که باعث انتخابش شده بود . مدتهاست واژه‌ای‌رو ، عکسی‌رو ، نگاهی‌رو ، خواسته یا ناخواسته حذف کردم تا یاد بگیرم بپذیرم " اون آدم رفت "

چیزی درون آدم نمی‌میره اما یه موقع ، دیگه تصمیم می‌گیری از صدا کردن و خواستنی که برای تو نیس ، دست بکشی

دنیام هنوز آبی آسمونیه و این یعنی " هنوز زنده‌م " . جنگنده قَدَری نیستم اما ، اینو امشب که باز دلم لرزید ، دوباره با خودم تکرار کردم " آدما می‌رن و تو هزار بار آرزو می‌کنی کاش پاک‌شن از خاطرت و هزار بار لحظه‌ها یادت میارن زنده موندن ، فراموش کردن عهدی که بسته بودی نیس . تو زنده موندی بی که جنگیده باشی و پذیرفته باشی " اون آدم رفت "