850 .

بسم الله المجیب

آرزو  

اون دقیقا چیزیه که جایی توی دل و زندگیم نداره ، قبلا داشته و حالا دیگه ، نه ! گذر سالها و افتادن اتفاقا و گذشتن از چیزایی که دلت خواسته بود و نشدنی بودن . به هرحال الان دیگه آرزویی برام نمونده :) این ابدا به معنای بی حسی ، بی انگیزگی یا افسردگی نیس . این دقیقا حس نوی شیرینیه که به بهای گرونی ، تجربه عمرم شد 

سپردم به دستای رحمت خودش و اینجوری شد که انقد هیجان غیر منتظره بودن اتفاقات ریز و درشت مسحورم کرده که دیگه جایی برای آرزو نمونه . حالا برام چیزایی شد شد ، نشد نشده . این اون بخش از زندگیه که مجبورت نمیکنه به حرص خوردن ، حسادت ، بغض و گلاویز شدن . این اون بخشیه که یادت میده برای لحظه هایی که توشی ، آینده ای که در راهه ، برای انسان بودن ، آرامش و امید ، محکم تر قدم برداری .. ان شاالله :)

+ معلومه که منظورم از آرزو ، کدوم بخششه .. رؤیاهای دست و پا گیرِ وقت کُش .. نه هدفای بلند مدت ؛)

سنجاق بشهـ بهـ: پرچنهـُ الله مددی, پرچنهـُ إنی أسئلک باسمک العظیم الأعظم

+ نوشته شده در  جمعه بیست و هفتم مرداد ۱۳۹۶ساعت 20:24  توسط پُرچِنهـ هه  |