بسم الله
دیگه این اواخر شدم عین مامان بزرگی که چِش میکشه کِی که زنگ خونش زده شه . خیلی هم دیگه دردناک نیس ولی گاهی وَر سر سفیدی آدم دلش میکشه یادی ازش بشه ! نه نیاز از این طرفه ، نه احتیاجِ اون طرفی . نه چشم داشت و توقع و نه هیچی . انگار آدم دلش نمیاد باور کنه خالی شدن دنیاشو :)
یه کامنت :) یه پیامک ، دو سه تایی تلگرامی و آخرشم تماس شاگردونه که عذرخواهی میکرد نشده بیاد دیدنم :) خودِ شاهکارمم که دیشب به چن نفری تبریک گفتم و نگو اشتباهی با سیمی پیام دادم که نداشتن شماره شو و نشناختن و عکس العمل هم بی عکس العمل !
+ کوفته بیام ، بیام ! درد داشت یه تبریک خشک و خالی ؟!
برچسب : نویسنده : bporchene6 بازدید : 209