899 .

بسم الله الباسط

وجودم رفت

و

مهرت

همچنان هست

نوشته بودم " تموم این روز و شبا انگار اسید ریخته باشن وسط قفسه سینه م " دروغ نگفته بودم که . نوشته بودم " انگار چیزی درونم در حال ذوب شدن باشه " بود / هست که . نوشته بودم " مدام به خودم پیچیدم و عذاب کشیدم و ذره ذره روحم آب شد " میشه ، باور کن شده . توی تموم اضطرابایی که تیکه تیکه روحمو میکَنه و هر بار مضطر و مستأصل زل میزنم بهش .. کی تموم میشه خدا ؟ تموم نمیشه پس چرا ؟

جوابی نیومد . انتظاری هم نداشتم . تو فکن نداشتم .. چیزی نمیشه که

+ مرا خود با تو چیزی در میان هست *

* سعدی ( شعر کامل در کامنت دونی )

سنجاق بشهـ بهـ: فقط تو رو دارم خدا, اللهم لک الحمد حمد الشاکرین, شکرت شکرت شکرت 789 ....